مدرسه روابط عمومی- مرجع تخصصی آموزش و مشاوره «روابط عمومی»

برای برگزاری دوره های تخصصی و مشاوره در زمینه روابط عمومی، روابط عمومی آنلاین،هوش مصنوعی، بازاریابی محتوا، رسانه های اجتماعی، سئو پی آر، تبلیغات، ارتباطات و امور فرهنگی با شماره همراه: 09331178144 تماس حاصل فرمایید.

مدرسه روابط عمومی- مرجع تخصصی آموزش و مشاوره «روابط عمومی»

تنها شش درجه جدایی؛ فرصتی برای روابط عمومی

«مدرسه روابط عمومی»-شبکه های اجتماعی مجازی با فقدان مباحث نظری مواجه است. مباحثی که ساختار این شبکه ها را پدید و آینده آنها را برای محققان هموار می کند.

نزدیک ترین یا به جرات پایه ای ترین نظریه به شبکه های اجتماعی؛ #نظریه_شش_درجه_جدایی (Six Degrees of Separation) است.

نظریه ای که می گوید هر دو انسان ساکن بر روی کره زمین، به طور میانگین در یک رابطه با ۶ واسطه یا کمتر به هم مربوط می‌شوند، یعنی حداکثر توسط پنج واسطه به یکدیگر متصل می گردند.

مفهوم “#شش_درجه_جدایی” این نیست که الزاما هر دو نفر حتما با ۵ یا ۶ واسطه به یکدیگر مرتبط می شوند بلکه این نظریه می گوید،

افراد بطور متوسط با ۵ واسطه به یکدیگر مربوط می گردند ضمن اینکه گروهی کوچک از انسانها هستند که همچون لینکی تمام آدمها را که در شبکه های مختلف قرار دارند بهم وصل می کنند.

در سال ۱۹۲۹ یک نویسنده مجارستانی به نام فریگیز کارینتی (Frigyes Karinthy ) در یکی از داستان‌های کوتاه خود به نام زنجیر (Chain) به بررسی پدیده افزایش ارتباط میان انسان‌ها با افزایش فناوری و پیشرفت بشر ‌پرداخت. به نظر وی، “درست است که ما آدم ها از نظر فیزیکی با هم فاصله زیادی داریم، اما شبکه های انسانی این فاصله ها را از میان برخواهد داشت. دو نفر در دو گوشه متفاوت از جهان حداکثر از طریق ۶ نفر به هم مرتبط هستند.”

ایده کارینتی، براساس نظریه گراف بود. [نظریه گراف شاخه‌ای از ریاضیات است که درباره گراف‌ها بحث می‌کند. به صورت شهودی، گراف نموداری است، شامل تعدادی رأس، که با یال‌هایی به هم وصل شده‌اند.] بدین صورت که اگر افراد و ارتباط‌ها را مانند یک گراف فرض کنیم با پیشرفت فناوری به چگالی این گراف افزوده می‌شود. این تئوری را (بعدها) شش درجه جدایی (Six Degrees of Separation) نامیدند.

در اواخر سال ١٩۶٠ روانشناسی بنام استنلی میلگرم (Stanley Milgram) دست به تجربه ای زد که هدف از آن یافتن پاسخ برای مسئله ای با عنوان “جهان کوچک” بود. صورت مسئله در واقع از این قرار است که انسان ها چگونه با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند؟

آیا ما هر یک در دنیای خود سیر می کنیم و بطور مستقل با فردی دیگر روابط برقرار می کنیم و در نتیجه ارتباط میان انسانها یک رابطه “یک به یک” است یا هر یک از ما در یک شبکه ارتباطی به دام افتاده ایم و در محدوده آن شبکه روابط خود را با افراد دیگر شکل می دهیم؟ اگر چنین باشد آنوقت این شبکه ها باید بنحوی با یکدیگر رابطه برقرار کنند والا ما با یک تعداد افراد که هر یک درون یک شبکه گیر کرده و راهی به بیرون ندارند مواجه خواهیم بود.

دکتر میلگرام، برای به دست آوردن جواب آزمایشی را ترتیب داد که به آزمایش “دنیای کوچک” معروف گشت. خلاصه سناریو این آزمایش بدین شکل بود: “توزیع تصادفی نامه به افراد در یک شهر و درخواست ارسال آن نامه ها به یک فرد مشخص در یک شهر دیگر”در تئوری “دنیای کوچک” دکتر میلگرام، مسیری که هر نامه طی کرده بود به طور متوسط دارای طول ۵/۵ بود یا به بیان دیگر فقط پنج نفر بین هر دو نفر قرار داشتند.(منبع: socialmedia.ir).

این نظریه در پژوهش جداگانه ای به تایید رسیده است:«گروهی از محققان مایکروسافت در پروژه ای با عنوان «پروژه مایکروسافت مسنجر» با بررسی اطلاعات مربوط به 30 میلیارد مکالمه الکترونیک بین 180 میلیون نفر مجزا در 5 قاره که در پایگاه اطلاعاتی سرویس مایکروسافت مسنجر ثبت شده بود توانستند این تئوری معروف[شش درجه جدایی] را تائید کنند و نشان دهند که دنیا واقعا کوچکتر از آن چیزی است که تصور می شود.».(منبع: mehrnews.com).

با این حساب که دکتر حجت الله عباسی در این مقاله مطرح کرده اند، دسترسی به افراد برای روابط عمومی ها بسیار آسان است. تنها شش نفر با هر شخص در جهان فاصله دارید و این یعنی اینکه اگر در اطلاع رسانی ایده آل عمل کنید، می توانید به دنیا متصل شوید و اگر بد عمل کنید، جایگاهی در آینده نخواهید داشت. اینها اندیشه هایی هستند که در پس این نظریه ارتباطی می توان به آن اندیشید. شما می توانید برای دریافت آموزش و مشاوره در حوزه روابط عمومی با ما گفتگو کنید.